Stichting Deltaplan Biodiversiteitsherstel roept deze week op tot het aanleggen van heggen, houtwallen, smalle bosstroken en natuurlijke oevers in hun Aanvalsplan Landschap. Het is een relatief eenvoudige manier om biodiversiteitsverlies te stoppen, of zelfs om te draaien, zo kun je ook lezen in dit artikel op Nu.nl. 

Tussen vroeger en nu
Als je op de kaart hiernaast kijkt naar de omgeving van de boerderij (het Wolterink) ruim 100 jaar geleden, kun je zien dat het destijds een enorm divers landschap was. Je ziet kleine akkers en weilanden, omringd door hagen, singels en solitaire bomen. Op de kaart van nu zie je dat veel van die landschapselementen zijn verdwenen, om plaats te maken voor productief grasland. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn boeren gestimuleerd om steeds meer melk te produceren. Groeien of stoppen, een andere optie was er eigenlijk niet. Dat is ten koste gegaan van veel landschapselementen en heeft een grote invloed gehad op de biodiversiteit. 

Herstel
Op De Patrijs gaan we werken aan het herstellen van landschapselementen. We planten hagen en houtwallen aan, ontwerpen een agroforestrysysteem waarin vee en bomen worden gecombineerd, en gaan ook zorgen voor natuurvriendelijke oevers en bloemrijke akkerranden en slootkanten.

Win-win… win!
Deltaplanvoorzitter Louise Vet, zegt over het plan: “Herstel van landschapselementen is een “win-win”. Het draagt bij aan biodiversiteitsherstel, klimaat, verbetering van bodem- en waterkwaliteit en helpt met het terugbrengen van gebiedsgebonden identiteit.” Wij zouden daar nog een “win” aan toe willen voegen: sommige elementen kunnen óók nog eens voedsel opleveren voor mens én vee. In de vorm van voederhagen voor de koeien bijvoorbeeld, of notenbomen voor ons. 

Dilemma

Maar… naast de win-win-win is er ook een verlies. Het herstellen van deze elementen betekent dat we minder voedsel voor de koeien (en voor jullie) kunnen telen en dus minder omzet maken. Die omzet is juist weer hard nodig om De Patrijs in de lucht te houden. Dan is er dus eigenlijk meer grond nodig, maar ook dat is niet makkelijk: er is weinig grond beschikbaar én de grondprijzen zijn enorm hoog (en staan eigenlijk niet in verhouding tot wat je kunt verdienen met de grond). Dat maakt dat we niet zoveel kunnen aanleggen als we eigenlijk liefst zouden willen… Dit is één van de vele dilemma’s die we tegenkomen op ons pad naar een ecologischere vorm van landbouw.